Η πιο παλιά ανάμνηση είναι να κάθομαι στο πάτωμα του δωματίου μου και να έχω μπροστά μου ένα σκούρο κόκκινο λακαρισμένο κουτί γεμάτο με κουμπιά. Μπορούσα να τα βγάλω έξω, να τα μετρήσω, να τα ξεχωρίσω, να μάθω την ιστορία τους.
– Αυτό το άσπρο-κόκκινο είναι από τη φούστα που είχα, όταν ήμουν 12 χρονών. Ήταν στο πακέτο με τα ρούχα, που είχαν στείλει οι Αμερικάνοι, μετά τον πόλεμο.
– Αυτό είναι από το μεταξωτό πράσινο-λαδί φόρεμα που φόρεσα στους αρραβώνες μου. Είναι ντυμένο με το ίδιο μεταξωτό ύφασμα. Τόνιζε τόσο ωραία τα μάτια μου…
– Αυτό το μεγάλο γκρι κουμπί είναι από την ρόμπα που φορούσε ο παππούς σου στο μαγαζί. Ρόμπα φτιαγμένη από χοντρό καραβόπανο για να προστατεύει το κοστούμι του από τα χρώματα.
– Το κίτρινο παπάκι ήταν ραμμένο στο ζιπουνάκι του αδελφού σου.
– Αυτό το μαύρο γυαλιστερό ήταν από το μαντό της γιαγιάς. Το φορούσε κάθε χρόνο, όταν έφευγε για να ξεχειμωνιάσει στην Αθήνα
Κάθε κουμπί από το κόκκινο κουτί κουβαλούσε τη δική του ιστορία, έμπλεκε τις ιστορίες της οικογένειας με την ιστορία του τόπου μας και του κόσμου όλου. Καθώς μεγάλωνα το κουτί γέμιζε. Άλλες φορές με μαύρα κουμπιά, όταν άρχισαν να φεύγουν από κοντά μας τα αγαπημένα μας πρόσωπα, άλλες με πολύχρωμα παιδικά, όταν νέα μέλη έρχονταν στην οικογένεια.
Αυτό το κουτί ήταν από τα πρώτα πράγματα που έφερα από το πατρικό σπίτι όταν ξεκινήσαμε το εργαστήριο. Και η συλλογή με τα κουμπιά όλο και μεγαλώνει καθώς έρχονται γνωστοί και φίλοι και μου φέρνουν σακουλίτσες με διάφορα κουμπιά, που κουβαλάνε τις δικές τους ιστορίες γιατί ξέρουν ότι «εδώ θα πιάσουν τόπο».
Και φυσικά πιάνουν τόπο, γιατί κουμπιά χρησιμοποιούμε σε πολλές υφαντές δημιουργίες μας. Κουμπιά είναι τα μάτια στις γατούλες, στις κουκουβάγιες και στα περισσότερα ζωάκια που φτιάχνουμε. Κουμπιά θα χρησιμοποιήσουμε και ως στοιχείο διακόσμησης σε μαξιλάρια και επιτοίχια συμπληρώνοντας λουλούδια ή άλλα σχέδια. Το ξύλινο κουμπί με το λογότυπο μας χαρακτηρίζει τις χειροποίητες μπλούζες και τα καπέλα μας και σε μεγαλύτερο μέγεθος τις υφαντές τσάντες.
Κάθε κουμπί, λοιπόν, που προσθέτουμε σε ένα ύφασμα είναι σα να βάζουμε ένα κομμάτι της καρδιάς μας σε κάθε δημιουργία, ένα κομμάτι που μας συνδέει με τις μνήμη και την ιστορία.
ΥΓ1. Το βαθυκόκκινο λακαριστό κουτί που φιλοξενεί τη συλλογή με τα κουμπιά έχει τη δική του ξεχωριστή ιστορία. Έφτασε στο σπίτι μας γεμάτο βέλγικες πραλίνες, αρκετά χρόνια πριν γεννηθώ.
ΥΓ2 Η Λυδία, από μικρή ξεχώριζε τα κουμπιά και χάρη σε αυτήν μπορούμε και βρίσκουμε αμέσως το χρώμα που θέλουμε.